நீ இல்லாமலிருப்பது
எனும் மாபெரும் இருப்பு
கதவுகளற்ற அறையென
என்னை
எல்லா திசைகளிலும்
திறந்து போட்டு விடுகிறது
தூரத்தில் எங்கோ நீயும்
தூங்கும் அறையில் நானும்
தனித்திருக்கும்
இந்த நாளில்தான்
நம் அன்பின் சமன்பாட்டில்
இடம் காலம் எனும் மாறிகள்
சுழியாகின்றன
நெருக்கமோ அதன் உச்சத்தில்
நான் சொல்லாத அன்பையெல்லாம்
சொல்லியே விடுகிறேன்
நீ கேட்காத பரிசுகளைகளையும்
வாங்கிப் பதுக்குகிறேன்
நமக்குள் நிகழாத முத்தங்களையெல்லாம்
நனைத்து வைக்கிறேன்
கடைசியாக நீ வந்து சேர்ந்த நாளில்
என்னிடம் மிச்சமிருந்தது
ஒரு மௌனம் மட்டுமே
எனக்காகவும் இருந்ததே
உன்னிடம் ஒரு மௌனம்
அந்தப் பெட்டியை திறக்காமலே
எடுத்துக்கொள்கிறேன்
எனக்கென நீ சேமித்த எல்லாப் பரிசுகளையும்.
நன்றி : வலைத்தமிழ்.காம்
3 comments:
Call me man
Call me gnanam
very nice.....
Post a Comment